ارتباط تغذیه و افسردگی

 

عوامل تغذیه‌ای نقش مهمی در بروز افسردگی دارند. از طرف دیگر، افرادی که دچار افسردگی هستند اغلب تغذیه نامناسبی دارند و بنابراین در معرض خطر می‌باشند. هنگامی‌که فردی دچار افسردگی ‌باشد، سطح انرژی او کمتر از حد معمول است و اشتیاق و اشتها برای بسیاری از مسائل از جمله غذا در او از بین می‌رود و در نتیجه تغذیه او مختل می‌شود. کاهش یا افزایش ناخواسته وزن و جذب ناکافی ویتامین‌ها و مواد معدنی غالبا با افسردگی ارتباط دارد.

عوامل تغذیه‌ای اثرگذار بر افسردگی

کمبود برخی از مواد مغذی در رژیم غذایی فرد می‌تواند سبب ایجاد افسردگی شود یا حالت افسردگی فرد را تشدید کند. این مواد مفید عبارتند از:

اسیدهای چرب امگا-3: کمبود این مواد در رژیم غذایی می‌تواند فرد را مستعد افسردگی کند. منابع غذایی این اسید چرب عبارتند از: غذاهای دریایی مخصوصا ماهی‌های چرب، تخم‌مرغ‌های غنی شده با امگا-3، روعن کانولا، روغن بذر کتان، گردو، سویا و سبزیجات برگ سبز. بر همین اساس توصیه کلی این است که بزرگسالان حداقل دو بار در هفته ماهی مصرف کنند.

اسید فولیک: سطح اسید فولیک در خون برخی از افراد مبتلا به افسردگی پایین است. جگر، قارچ و سبزی‌های برگ سبز به‌ویژه اسفناج و کلم بروکلی، گوشت گاو کم چربی، سیب زمینی، نان گندم کامل، آب پرتقال و لوبیا از منابع اسید فولیک هستند.

ویتامین B12: سطوح بالاتر این ویتامین در خون افراد افسرده سبب پاسخ بهتر به درمان می‌شود. منابع غذایی این ویتامین عبارتند از: جگر، کلیه، شیر، ماهی، تخم مرغ، ماهی و گوشت.

روی: این عنصر نقش مهمی در عملکرد سیستم عصبی دارد. تعادل این عنصر در بدن در پیشگیری و درمان افسردگی موثر است. گوشت، مرغ، ماهی، شیر و فرآورده‌های آن، جگر، غلات کامل، لوبیا و مغزها از منابع روی هستند.

آهن: کمبود آهن می‌تواند سبب بی‌حوصلگی شود و مکمل یاری با آن باعث بهبود خلق و خوی می‌گردد. این ماده مغذی در جگر بیش از سایر منابع غذایی و سپس در غذاهای دریایی، کلیه، قلب، گوشت بدون چربی، گوشت پرندگان، زرده تخم مرغ، میوه‌های خشک، غلات کامل و نان غنی شده وجود دارد. آهن موجود در منابع گیاهی مانند حبوبات و برخی سبزی‌های برگ سبز به مقدار کمتری جذب می‌شود.

ویتامین B6: مصرف این ویتامین در درمان و پیشگیری از افسردگی موثر است. این ویتامین به‌طور گسترده در غذاها وجود دارد. گوشت، غلات کامل مخصوصا گندم، سبزی‌ها و مغزها حاوی این ویتامین می‌باشند.

ویتامین E: این ویتامین به علت اثرات آنتی اکسیدانی زیادی که دارد می‌تواند در درمان و پیشگیری از افسردگی موثر باشد. از آن‌جایی‌که این ویتامین توسط گیاهان ساخته می‌شود، روغن‌های گیاهی بهترین منبع آن می‌باشند. میزان ویتامین E در روغن آفتابگردان، کلزا، ذرت، زیتون و مغزها به‎‌ویژه بادام زیاد است. باید به این نکته توجه داشت که سرخ کردن در حرارت بالا باعث تخریب این ویتامین می‌شود

ویتامین C: غلظت این ویتامین در مغز زیاد است و به نظر می‌رسد در تنظیم فعالیت‌های عصبی نقش داشته باشد. همچنین این ویتامین دارای خواص آنتی اکسیدانی است. سبزی‌ها و میوه‌ها به‌ویژه مرکبات بهترین منابع آن می‌باشند. این ویتامین بسیار حساس بوده و مقداری از آن در زمان پخت از بین می‌رود. حتی در یخچال نیز پس از 24 ساعت مقدار زیادی از این ویتامین کاهش می‌یابد.

منیزیم: سطح منیزیم در بدن افراد مبتلا به افسردگی کمتر از افراد سالم است. به نظر می‌رسد که دریافت منیزیم در کاهش افسردگی موثر است. دانه‌ها، مغزها، حبوبات، سبزی‌های برگ سبز تیره منابع خوب این ماده مغذی می‌باشند. شیر نیز در صورتی‌که به مقدار کافی مصرف شود، یکی از منابع منیزیم است.